|
|
Orijinal
projeleri 1946 yılında Grumman firması tarafından gece avcı uçağı
olarak yapılan “Panther” bilahare 22,19kN itiş gücü olan, İngiliz
Rolls Royce patenti ile Pratt & Whitney tarafından üretilen
motoru kullanan bir gündüz avcı uçağına dönüştürülmüştür.
Grumman deney pilotlarından alınan sonuçlara dayanarak, testler
tamamlanmadan sipariş aşamasına geçilmiştir. F9F “Panther”
olarak adlandırılan , 825km/h hızlı uçak, uçak gemileri için
ideal olduğunu, 243 metreden kalkabilmesi (karşı rüzgar 55km/h
olduğu taktirde 130 metreden) , 140 ila 150km/h hızla inebilmesi
ile ispat etmiştir.
1949
sevkiyatına başlanan “Panther”ler hızlı bir şekilde Donanma
filolarını ve 3 “Marine” filosunu donattılar.
Donanma, Marin ve Hava Kuvvetleri’nin müşterek
tatbikatlarında “Panther”ler teorik olarak 90 adet USAF f-84
“Thunderjet”i düşürmesine karşılık yalnız 9 adet kayıp
vermiştir.
Kore Savaşı esnasında “Panther” birçok ilklere imzasını
atmıştır. İlk hava muharebesine giren jet, Yak-9 ve
MiG-15 dahil
olmak üzere ilk düşman uçağı düşüren jet, ilk kara taarruzu
gerçekleştiren jet olmuştur. “Panther” Donanma tarafından
foto-keşif uçağı, Marinlerin kara üslerinden hareket eden
av-bombardıman uçağı olarak ta kullanılmıştır. Donanma’nın
akrotimi olan “Blue Angels”da önce 1950’de bilahare
1952’den 1954’e kadar görev almıştır.
“Panther”ler
görev sırasında bazı tadilatlara uğramıştır. Bunlardan biri
de gövdesinin uzatıldığı, kanatlarının 35o geriye
eğik duruma getirildiği, bilahare F9F-8 “Cougar” olarak adlandırılan
modeldir.
|
|
The
plans originally drawn in 1946 by the Grumman Aircraft
Corporation for a night fighter were refined in favor of a day
fighter utilizing a 5,000 lb thrust Pratt & Whitney engine
manufactured under patent from Rolls Royce of Britain. On the
basis of initial test flight data by Grumman pilots, production
orders from the Navy were contracted before completion of their
tests. Designated as the F9F "Panther", the 500 mph
fighter proved ideal for carrier operations in that it was
capable of taking off in 800 feet (430 feet in a 30 knot wind)
and could land at speeds between 85 and 90 mph.
First delivered in 1949, the "Panther" soon outfitted
most Navy squadrons as well as 3 Marine Corps squadrons. During
joint exercises involving Navy, Marine and Air Force units, a
Marine squadron with its "Panthers" were credited with
the theoretical destruction of ninety F-84
"Thunderjets" with a loss of only nine F9F's.
During the Korean war, the "Panther" proved to be a
pace setter in establishing several firsts for Navy
carrier-based jet operations: first to participate in combat;
first to shoot down enemy aircraft including a Yak-9
and the
famous
MiG-15; and, first air-to-ground bombing attack. The
"Panther" was also deployed in a reconnaissance role
by the Navy and as fighter-bombers by land-based Marine Corps
squadrons. On the home front it was used by the Navy's flight
demonstration team, the "Blue Angels", in 1950 and
1952 through 1954.
The "Panther" underwent a number of design changes
during its service life including a fuselage extension and a
35-degree swept-wing conversion which is to be renamed as the
F9F-8 "Cougar".
|
|
|
|
F9F-2
specs/doneleri:
Crew/mürettebat:1
, Power Plant: 1 x Pratt & Whitney J-42-P-6/8, thrust/itiş gücü:
22,19kN, wingspan/kanat açıklığı: 11,55m weight/ağırlık8,811kg,
speed/hız: 858 km/h tactical range/taktik menzil: 1,075 km
|
|
