An-14 kısa pistlerden kalkabilen çok maksatlı bir STOL uçağı görevlerini yerine getirmek üzere projelendirilmiştir. Amaç helikopter gibi çalışabilecek, zirai ilaçlama, yük taşımacılığı, ambulans gibi görevleri yerine getirmekti. Tamamı metal gövdeli uçak 15 Mart 1958’de ilk uçuşunu yaptı ancak öncelik An-10 ağır nakliye uçağına verilmesi nedeniyle proje bir süre ertelendi. Ancak daha sonra meydana gelen aerodinamik problemler sonucu göreve girmesi ancak 1965'’e gerçekleşti. Aynı askeri amaçlarla da görevlendirildi. İmalatı 1968'e’kadar devam etti ama An-2'n’n yerini alamadı. İleriki yıllarda turboprop motorlu An-14M ve An-28’le değiştirildiler. 300 adet kadar üretilmiştir. Bulgaristan, Doğu Almanya, Moğolistan ve Yugoslavya’da da görev almıştır.

An-14 is designed to fullfill the role of a STOL plane that can operate from short runways. The target was to have a helicopter-like unit that could fulfill the duties of agricultural medical spraying, cargo transport and ambulance duties. The plan with completely-metal body made his first prototype flight on March 15,1958, but since the priority was given to An-10 the project was  temporarily delayed. Aerodynamic problems that arouse delayed the deployment to 1965. Its production continued until 1968 but it was never accepted as a replacement and never took place of An-2. In further years turboprop driven An-14M and An-28 came into existance with which they were replaced by. 300 of them have been utilized by Bulgaria, East Germany, Mongolia and Yugoslavia.   

An-14 doneleri: Mürettebat: 1-2, yolcu sayısı:7-9 motorlar:2 ad. AI-14R2 (sonraları AI-14RF). Motor gücü: 260 HP(300HP), kanat açıklığı: 21.4m, uzunluğu: 11.0m, yüksekliği: 4.2m, kanat alanı: 43.5m², azami kalkış ağırlığı: 4410kg, boş ağırlığı: 2310kg, azami hızı: 350km/h, seyir hızı: 190km/h, tavanı: 5000m, menzil(azami yakıtla): 780km, menzil(azami yükle): 300km