bu kelimeyi duyunca buğazıma bir şey düğümleniyor ve çanakkale destanı ile ilgili okuduğum ve duyduğum şeyler sırasında gözlerim buğulanıyor

1990 yılıydı Allah karşı isyan bayrağını çektiğim sıralar en inançsız ve kötü dönemim bır gun can sıkıntısından olacak elıme gecen bır tarıhı romanı okumaya başladım adı ÇANAKKALE MAHŞERİ daha kitabın ilk sayfalarında dikkatimi celbetmişti ve deyim yerinde ise bir solukda okudum kitabı çoğu geceler uykumdan feragat ederek bazen ağlamakla bazen hüzünle bitti kitap ve sonrasında ecdadımın böylesine bir destan yazdığı ve hiç korkmadan ölüme gittiği bu mekanı görmeden ziyaret etmeden ölmek haram bana kaybettiğim inancımı bir nebzede olsa toparlayarak ilk fırsatta bir kurban bayramında 3 günlüğüne ziyaret ettim o kutsal mekanı
şehre vardığımda heyecanımdan ve gururumdan başka hislere kapatmıştım gönlümü ilk ziyaret yerim EZİNELİ YAHYA ÇAVUŞun temsili kabrinin de aralarında bulunduğu şehitlik idi bir avuç askerin anzak çıkarmasını engellediği ve 4/3 ü nün oraçıkta üstlerine düşen bir top mermisizle şehit düştükleri kalan yaralılarında sargı yerine götürülmesinden bir kaç saat sonra sargı yerine düşen kahpe bir ingiliz top mermisinin etkisiyle taş taş üstünde kalmayan sargı yerinde şehit düştükleri arslanların arasındaydım
ve artık tutamıyordum kendımı bır guzel ayladım onlara binlerce teşekkur ettikten sonra insanı bır başka aleme sokan unlu şehitler abidesine haraket ettim ve orda bir daha asla inancıma gölge düşürmeyeceğime dair inançları ile bir destan yazmış olan vatan evlatlatrının huzurunda yemin ettim
ayrılamadım oradan mezar taşlarını okşadım üstlerini sildim bir başka alemdeydim yani öyle bir alemki bu onların bu cömertliği karşısında elinin kolunun bağlandığı borcunu nasıl ödeyeceğini bilmediğin orda ölen 253,000 arslan parçasıyla göğsüne dolan gururla karışık hüznü ve göz yaşlarını harmanladığın
kelimelerin anlatamıyacağı bir duygu seline kapıldığın
cesaret , inanç, korkusuzluğun adresi olan bu mekanda oracıkta ölmek istediğin onlarla koyun koyuna uyumak istediğin
muhteşem bir yer

bence doğan her türk kız erkek müslüman hıristiyan
her ne ise buraya gitmeli görmeli atalarının yazdıgı destanı ağlayabilmeli onlar için
bir şekilde borcunu ödemeli
ÇANAKKALE denince içi titremeli......

ve arkadaslarina soyle senle dalga gecmesinler bizde 3 seye kina
yakarlar

1- gelinilik kiza gitsin ailesine cocuklarina kurban olsun diye

2- kurbanlik koc a ALLAHA kurban olsun diye

3- askere giden yigitlerimize vatana kurban olsun diye.....

gozlerinden oper selam ederim ALLAHA emanet olun`
Mektubu okuyan Alinin komutani ve digerleri hickira hickira
aglamaktadirlar...

bu vatanın bir evladı yoktur ki Çanakkale Harbi mevzubahis olsunda gözleri yaşarmasın, boğazı düğüm düğüm olmasın. O nasıl savaştır kardeşim nasıl bir zaferdir bir anlatabilsek tüm dünyaya. Anlatabilsek bu vatanın bağrında yetişen evlatlarının düşmana karşı nasıl savaştığını veya nasıl yardım elini uzattığını.Var mıdır dünyada bir başka asker ki karşı siperdeki düşmanının yaralılarını toplasın da onları tedavi etsin. Var mıdır bir başka millette bir asker ki 250 kiloluk top mermisini bir besmeleyle sırtlayıp düşman gemisini batırsın.
Bu nasıl bir savaştır yahu ülkenin her evinden bir şehit toprağa düşsün. Ben inanıyorum ki eğer bu topraklarda hala mevcudiyetimiz varsa o şehitlerin hatırınadır.
Daha 1 sene olmadı Irak'ta gördük kendi liderini satan ıraklı arapları, kendi vatan toprağını ABD'ye kendi elleri ile açıp "gelin kardeşim bize dolarla maaş verin de ne yaparsanız yapın" diye göbekler atıyordu.Bugün bakıyoruz ABD askerleri ıraklıları kurbanlık koyunlar gibi vuruyorlar.
Kim ne derse desin bizim milletimiz neciptir, tarihi hiç bir millette yoktur. Hele Çanakkale gibi bir zafer hiç bir millete nasip olmamıştır. Zamanın en büyük deniz, kara ve hatta hava gücü ile yüklenen işgalcilere verilmiş en büyük cevaptır.
Ah Çanakkale ruhu...Sakın terketme bizi...Bizi bölüp parçalamaya çalışanlara karşı bu ruh içimizde oldukça bu vatan toprağında ebedi baki kalacağımıza inanıyorum.

Birgi
THK Pln.Baş. 03/1
İnönü-Eskişehir