|
|
Britanya
Amirallik Dairesi’nin torpil taşıyabilen bir deniz uçağına olan
acil talebi Horace Short ve kardeşleri’ni Short Model 184’ü
dizayn etmeye yönlendirdi. Çalışmanın neticesi önümüzdeki 20 yılın
en popülerlerinden biriydi. Bu uçaktan 900’den fazla yapıldı.
Herhalde 1. Dünya savaşı’nın en çok üretilen deniz uçağıdır.
Tasarım masasına 1913’de yatırılan çalışmaların ilk
prototipi 1915’de uçtu. İlk modeller 225Hp’lik Sunbeam Maori ile
tahrik ediliyordu. Bu motor sonraki modellerde 240HP Renault veya
260HP Sunbeam ile değiştirilmiştir. Dünyanın ilk torpil taşıyabilen
uçağıydı. Havadan atılan torpille bir gemiyi batıran ilk uçaktı
da. 15 Ağustos 1915’de meydana gelen olayda Marmara Denizi’nde,
havadan fırlattığı torpil ile 5000 tonluk bir Türk şilebini batırmıştır.
Savaş sonlarına doğru deniz keşif görevlerine atanmışlardır.
Short 184’ler katapult ile gemilerden fırlatılma yeteneğine de
sahiptiler. Osmanlı silahlı kuvvetlerinin elindeki tek örnek 28
Ocak 1918’de TCG Yavuz’u bombalamak isterken yerden açılan ateş
sonucu inmeye mecbur edilen bir İngiliz uçağıdır. Bu uçağın
tamir edilip Osmanlı silahlı kuvvetleri uçağı olarak uçtuğuna
dair hiçbir belge yoktur.
|
|
An
urgent need of the British Admiralty for a torpedo carrying seaplane
led Horace Short and Brothers to design the Short Model 184. The
outcome was a very popular plane of the coming twenty years. More than
900 examples of this plane were built. Most probably it was the most
produced seaplane of the WW1 era. It was laid on the design table on
1913 and the first prototype flew in 1915. The early models were
eqipped with 225HP Sunbeam Maori engines. On the future models the
engine was replaced by more powerful 240HP Renault or 260HP Sunbeam
engines. It waas the first torpedo carrying seaplane in the World. It
was also the first plane to sink a ship with an air launched torpedo.
The event took place on the Sea of Marmara on August 15, 1915 and a
Turkish 5000-ton cargo ship was sunk by a torpedo launched from a 184.
Towards the end of the War they were assigned to maritime
reconnaissance duties. The 184s were also capable of being catapulted
from ships. The only example in possession of the Ottoman Armed Forces
was a British plane that was forced to make an emergency landing due
to ground fire while trying to bomb TCG Yavuz (ex. Goeben) on January
28, 1918. There are no official records of its repair and servixe
within the Ottoman armed forces.
|
|
|
|
Özellikleri/specifications:
Mğrettebat/crew:
2, motor/engine: 1 x Sunbeam Maori, gücü/power: 240HP, kanat açıklığı/wingspan:
19.36m, uzunluk/length: 12.38m, yükseklik/height: 4.11m, kanat alanı/wing
area: 63.92 m2, boş ağırlık/empty weight: 1680 kg,
azami ağırlık/max to weight: 2433kg, hız/speed: 140km/h,
tavan/ceiling: 2740m, silah donanımı/armamebt: 1 x 7.7mm MG, 1 x
torpedo (365kg) or/veya bombs/bombalar
|
|
