|
|
F-84F’ler
F-84G’lerden dış görünüş olarak kanat-kuyruk yapısı ve değişik
kokpiti ayrılır. Geriye eğik kanatlar, bunlarla uyumlu yatay
stabilizatörler en büyük farklılıklardır. F-84F’ler USAF-TAC
tarafından F-84G’lerden sonraki taktik nükleer bomba taşıma
kapasitesine sahip bir uçak olarak tasarlanmıştı. İlk üretim
planlarına göre 1950 Ağustos’unda üretime başlanacak ve
1951’in Sonbahar’ında ilk teslimatlar başlayacaktı. Ancak üretimde
sorunlarla karşılaşıldı. Geriye eğik kanatlar pres üretimi
gerektiriyordu. Ülkede (ABD’de) bu işe uygun presler de
B-47’lerin kanatlarının üretimine tahsis edilmişti. Bu nedenle
kanatların presleme işlemi olmaksızın üretimini gerçekleştirecek
proje tadilatlarına gidildi. Bu da programda büyük gecikmelere
neden oldu. Diğer bir problem de lisans altında üretilecek olan
J-65 “Sapphire” motorlarda yaşandı. 1951 temmuz ayında ana üretici
firma Republic teslimat şartlarını yerine getiremiyeceğini
bildirmesi üzerine aradaki boşluğu kapatmak için düz kanatlı
F-84G’lerin üretimine devam edilmesi kararlaştırıldı.
İlk
üretim (51-1346) 1952 Sonbaharı’nda, bir yıllık bir gecikme ile
sahneye çıktı ve ilk uçuşunu 22 Kasım 1952’de yaptı. F-84F
“Thunderstreak”lerden toplam 2711 adet üretilmiştir. Bu miktarın
599’u General Motors tarafından üretilmiş, üretimin 1311 adedi Türkiye
ve Yunanistan haricindeki NATO ülkelerine verilmiştir.
Türkiye’ye
toplam 108 adet F-84F ve 185 adet F-84Q gelmiş ancak bunların hiçbiri
birinci elden gelmemiştir. Avrupa’da NATO’ya bağlı hava
kuvvetlerindeki F-84G’ler F-84F/Q’larla değiştirilmeye başlanınca
kullanılmış F-84G’ler THKv’ye gönderilmiş,ancak MAP kapsamında
birinci el F-84F/Q gönderilmemiştir. F-84F ve F-84Q’ların gelişi,
bu uçakların Avrupa’da değiştirilmeye başlandığı 1959 yılından
itibaren başlar. Bu
uygulama THKv personeli arasında burukluk yaratmış, F-84G’lere üvey
evlat gibi bakılmaya başlanmıştır.
F-84F’lerin
tamamı 1959, 1960 ve 1962’de Fransız Hava Kuvvetleri’nden gelmiştir.
F-84Q’lar ise 1964, 1965 ve 1966’da gelmiş olup bu uçaklardan 20
adedi Norveç Hava Kuvvetleri’nden, bakiyesi ise Alman Hava
Kuvvetleri’nden gelmiştir. 1964’de 53 adet, 1965’de 64 adet ve
1966’da 48 adet F-84Q Alman Hava Kuvvetleri “Luftwaffe”den
teslim alınmıştır. Norveç’ten gelen 20 uçak ise 1965’de
gelmiştir. Bu uçakları kullanan filolar aşağıdadır:
F-84F kullanıcıları:
8.inci
Hava Üssü
181.
Filo……………………1959-1966
182.
Filo……………………1961-1969
183.
Filo……………………1960-1966
9.uncu
Hava Üssü
191.
Filo……………………1963-1965
192.
Filo……………………1961-1993
193.
Filo……………………1965-1970
3.üncü
Hava Üssü
131.
Filo…………………….1970-1974
132.
Filo…………………….1970-1974
F-84Q kullanıcıları:
6.ncı
Hava Üssü
163.
Filo…………………….1964-1968
1.inci
Hava Üssü
112.
Filo……………………..1965-1969
114.
Filo……………………..1965-1975
9.uncu
Hava Üssü
191.
Filo……………………..1965-1968
192.
Filo……………………..1965-1970
193.
Filo……………………..1965-1970
8.inci
Hava Üssü
181.
Filo……………………..1966-1972
183.
Filo……………………..1966-1969
3.üncü
Hava Üssü
131.
Filo……………………..1970-1974
132.
Filo……………………..1970-1974
F-100
ve F-5’lerin gelişi ile bu uçaklar hizmet dışı bırakılmışlardır.
|
|
The
main differences in the outlook between the F-84Gs and the F-84Fs are
the swept wings and horizontal stabilizers and a redesigned cockpit.
It was decided by USAF-TAC taht F-84F would be the follow-up plane
after the interim plane F-84G with a nuclear tactical bomb carrying
capacity. The production was planned to start in August 1950 and the
first roll-out would be in 1951 Autumn. But great problems arouse
during the production stage. The swept wings were designed for press
forging machining. In those days there was only was pres suitable for
the job and it was allocated to the production of B-47 bombers.
Therefore the wings were redesigned to make
them suitable with available machine tools but this costed in a
considerable loss of time. Another problem was the delay in the under-licence
production of the J-65 “Sapphire” engines. In June 1951 Republic
applied to the Goverment declaring that she would not be fulfilling
the obligations of the contract. In order to fill the gap it was
decided to proceed with the production of the straight winged F-84Gs.
The
tirst roll-out was ralised in Autumn 1952 with a one-year delay. Its
first flight took place in November 1952. A total of 2711 F-84F
“Thunderstreak”s were produced. 599 of this quantity was produced
by the General Motors. 1311 of them were supplied to European NATO
countries with the exception of Turkey and Greece.
Turkey
received a total of 108 pcs F-84F and 185 pcs F-84Q but none of them
came as first-hand planes. When the F-84Gs were stareted being
replaced by the “F”s & “Q”s some of them were sent to
Turkey. TuAF never received first-hand “F”s & “Q”s within
the MAP program. All that were received were used planes when they
were also started being replaced at the NATO countries starting on
1959. This application caused somewaht anger and disappointment among
the TuAF officers and F-84Gs were treated as “step sons”.
All
of the F-84Fs were received from France in 1959, 1960 and in 1962.
F-84Q were given in 1964, 1965 and
1966 twenty of which were from Norway and the remainder from German-Luftwaffe.
In 1964 fiftythree
examples, in 1965 64 examples and finally in 1966 48 examples were
received from the Luftwaffe. Those twenty from the Royal Norwegian Air
Force arrived within 1965. They were deployed as follows:
F-84F deployments:
8.th
Air Base
181.st
Squadron… …………………1959-1966
182.nd
Squadron……………………1961-1969
183.rd
Squadron ……………………1960-1966
9.th
Air Base
191.st
Squadron ……………………1963-1965
192.nd
Squadron……………………1961-1993
193.rd
Squadron.……………………1965-1970
3.rd
Air Base
131.st
Squadron.…………………….1970-1974
132.nd
Squadron…………………….1970-1974
F-84Q deployments:
6.th
Air Base
163.rd
Squadron.…………………….1964-1968
1.st
Air Base
112.nd
Squadron……………………..1965-1969
114.th
Squadron.……………………..1965-1975
9.th
Air Base
191.st
Squadron.……………………..1965-1968
192.nd
Squadron……………………..1965-1970
193.rd
Squadron ……………………..1965-1970
8.th
Air Base
181.st
Squadron..……………………..1966-1972
183.rd
Squadron.……………………..1966-1969
3.rd
Air Base
131.st
Squadron..……………………..1970-1974
132.nd
Squadron……………………..1970-1974
After
the arrival of F-100s and F-5s they were written off active duty.
|
|
|
|
Özellikleri/specifications:
Mürettebat/crew:
1, motor/engine: 1 x Wright J65-W-3, itiş gücü/thrust:32.3kN, kanat
açıklığı/wingspan: 10.24m, uzunluk/length:
13.23m, yükseklik/height:
4.39m, kanat alanı/wing
area: 30.19m2, kalkış
ağırlığı/take-off weight: 12701kg, azami hız/max speed: 1118km/h, menzil (azami yakıtla)/range
(w/max.fuel): 2600km, silah
donanımı/armament: 6 x 12.7mm MG, 2722 kg of weapons on
external hardpoints/2722 kg kanat altı yükü
|
|
