|
|
|
|
|
|
|
|
G-91,
1954 İlkbahar’ında yayınlanan NATO operasyon talepleri
paralelinde projelendirilmiş hafif kara taarruz ve foto-keşif uçağıdır.
USAF’ın F-86D’sine
çok benzeyen G-91 daha proje aşamasındayken Fiat, Bristol
Siddeley Orpheus motoru ile donatılmış üç prototip ve 27 üretim
öncesi uçağı siparişi aldı.
Bretigny
–Fransa’da 1957 Sonbahar’ında yapılan teknik değerlendirmeler
sonucu yarı hazır pistlerden operasyon yaparak resmi şartnamelere
harici yüklü ve harici yüksüz olarak uyduğunu ispatlamıştır.
Neticede standart NATO hafif taktik av uçağı olarak üretimine geçildi.
G-91’in
mevcut modelleri G-91R foto-keşif ve transsonik hızlarda ileri eğitim
uçağı olarak iki kişilik G-91T’dir.
G-91PAN İtalyan Hava Kuvvetleri hava akrobasi ekibi olan
“Frecce Tricolori” için hazırlanmış özel aerobatik
versiyonudur. GE J-85
motorları takılı, çift motorlu G-91Y modeli de üretilmiş ancak
prottipten öteye gidememiştir.
Alman Hava Kuvvetleri tarafından da kullanılmıştır.
G-91T
modeli İtalyan Hava Kuvvetleri’nde 1995 Kasım’ına kadar
serviste kalmıştır.
|
|
The
G-91 is a light ground attack and reconnaissance fighter designed
in accordance with NATO operational requirements which were issued
in the Spring of 1954 to the aircraft manifacturers of Western
Europe. The G-91 which looked very much like the USAF’s F-86D
was awarded a contract for the construction of three prototypes
and 27 pre-production aircraft, powered by the Bristol Siddeley
Orpheus turbojet whilst it was still at the design stage.
In
the technical evaluation trials carried out at Bretigny, France,
in the Autumn of 1957, the G-91 proved itself able to meet the
requirements of the official specification when operated from
semi-prepared airstrips, with and without external stores. As the
result, it was ordered into production as a standard NATO light
tactical fighter.
Current
versions of the G-91 are G-91R, reconnaissance aircraft, G-91T,
tandem two-seat version of G-91 for advanced training at transonic
speed, G-91PAN, special aerobatic version developed for the Frecce
Tricolori (Tricolor Arrows) National Aerobatic Team of the Italian
Air Force. A double-engined version using GE J-85 engine, called
G-91Y was also produced but it never went beyond the prototype
stage. It was also used by the German Air Force.
The
G-91T version was in service at the Italian Air Force until
November, 1995.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
G-91T
specs/doneleri:
Crew:
1, engine: 1 x BS "Orpheus 803" (built by Fiat under
licence), thrust/itiş gücü: 22.3kN, wingspan/kanat açıklığı:
8.6m , length/uzunluk: 11.1m, height/yükseklik: 4.5m, wing
area/kanat alanı: 16.4m2, start mass/kalkış ağırlığı:
5200kg, empty mass/boş ağırlığı: 3000kg, max speed/azami hızı:
1020km/h, cruise speed/seyir hızı: 407km/h, ceiling/tavan: 12000m,
range w.max.fuel/azami yakıtla menzil: 2300km, range
w.max.payload/azami yükle menzil: 700km, armament/silah donanımı:
4 x 12.7mm MG or/veya 2 x 30mm cannons/top, bombs or rockets on two
underwing pylons/kanat altı iki pilonda bomba veya roketler.
|
|
|
|
|
|
|
|
Editör
:
M.
Haluk SEVEL
|
|
|
|
|
|
|
