SEVGİLİ ANNECİĞİM VE BABACIĞIM

 
 




Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek
isterdim.
Sürekli bir büyüme ve değişme içerisindeyim.
Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum.
Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.
Deneme ile öğrenirim.
Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz.
Oyunda arkadaşlıkta ve uğraşılarımda özgürlük tanıyın.
Beni her yerde, her zaman koruyup kollamayı.
Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim.
Bırakın kendi işimi kendim göreyim.
Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yasımdan küçük davranmaktan kendimi
alamıyorum.
Bunu önemsemeyin.
Ama siz beni şımartmayın.
Hep çocuk kalmak isterim sonra.
Her istediğimi elde edebileceğimi biliyorum.
Ancak siz verdikçe almadan edemiyorum.
Sözünüzü tutmayınca sizlere güvenim azalıyor.
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin.
Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın.
Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem ancak, hiç
kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.
Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor hem bundan yararlanmadan
edemiyorum.
Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın.
Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz.
Bunları çabuk unuturum.
Ancak birbirinize saygı ve sevginin azaldığını görmek beni yaralar ve
sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup çok bağırmayın.
Yüksek sesle söylenenleri pek duymam.
Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır.
..."ben senin yasında iken..." diye başlanan sözleri hep kulak ardına
atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi basıma kakmayın.
Bana yanılma payı bırakın.
Beni korkutup sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya
çalışmayın.
Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın.
Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin.
Ceza vermeden önce beni dinleyin.
Sucumu aşmadığı sürece cezama katlanabilirim.
Beni dinleyin.
Öğrenmeye en yakın olduğum anlar soru sorduğum anlardır.
Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun.
Beni yeteneklerimin üstünde işlere zorlamayın.
Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin.
Bana Güvendiğinizi belli edin.
Beni destekleyin ; hiç değilse çabamı övün beni başkalarıyla
karşılaştırmayın ; umutsuzluğa kapılırım.
Benden yaşamın üstünde olgunluk beklemeyin.
Bütün kuralları birden öğretmeye kalkamayın ; bana süre tanıyın.
Yüzde yüz dürüst davranmadığımı görünce ürkmeyin.
Beni köseye sıkıştırmayın ; yalana sığınmak zorunda kalırım.
Sizi çok bunaltsam bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin.
Kızgınlığınızı haklı görebilirim ama beni aşağılamayın.
Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın.
Unutmayın ki bende sizi yabancıların önünde güç durumlara düşürebilirim.
Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin.
Özür dileyişiniz size olan sevgimi azaltmaz ; tersine beni size daha çok
yaklaştırır.
Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi ve değerli görüyorum.
Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın.
Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur.
Biliyorum ara sıra sizi üzüyor, belki de düş kırıklığına uğratıyorum.
Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da
biliyorum.
Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse birçoğundan vazgeçebilirim ;
Yeter ki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden "örnek çocuk" olmamı istemezseniz, bende sizden kusursuz ana-baba
olmanızı beklemem.
Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi.
Ama seçme hakkım olsaydı sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.

    Sevgiler
    Çocuğunuz


    Pr.Dr.Atalay Yörükoğlu
    Çocuk ve Ruh Sağlığından