2.Dünya Savaşı başladığında ABD’nin en önde gelen savaş uçaklarından olan P-40, P-36 esas alınarak geliştirilmiştir. P-40’lar Japon uçaklarıyla Pearl Harbor baskınında, Filipinler’in istilasında kapışmışlardır. 1942’de Çin’de meşhur “Uçan Kaplanlar” tarafından ve Kuzey Afrika’da da USAAF’ın ilk tümü siyah birliği olan 99. Av Taburu tarafından uçurulmuştur.

P-40’lar birçok cephede görev almıştır. Aleutyan Adaları, İtalya, Orta Doğu, Uzak Doğu, Güney Batı Pasifik bunlardan birkaçıdır. Hatta bazıları Rusya’ya dahi gönderilmiştir. Çağdaşlarına karşı hız, tırmanma ve manevra yetenekleri açısından daha düşük bir seviyede olmasına rağmen savaşlarda dayanılıklığı ve pilotlarının eğitimi nedeniyle çok iyi bir şöhrete sahip olmuştur. P-40’ın parlak dönemi sona erdiğinde 14.000’den fazla üretimiş ve 28 ülkenin hava kuvvetlerinde görev almıştır. Bunlardan 2.320’si “E” modelidir.

The P-40, developed from the P-36, was America's foremost fighter in service when WWII began. P-40s engaged Japanese aircraft during the attack on Pearl Harbor and the invasion of the Philippines. They also were flown in China early in 1942 by the famed Flying Tigers and in North Africa in 1943 by the first USAAF all-black unit, the 99th Fighter Squadron.

The P-40 served in numerous combat areas--the Aleutian Islands, Italy, the Middle East, the Far East, the Southwest Pacific and some were sent to Russia. Though often outclassed by its adversaries in speed, maneuverability and rate of climb, the P-40 earned a reputation in battle for extreme ruggedness and also due to the high level of training of their pilots. At the end of the P-40's brilliant career, more than 14,000 had been produced for service in the air forces of 28 nations, of which 2,320 were of the "E" series.