USAAC talepleri paralelinde tasarımlandırılan uçağın ilk prototipi uçuşunu 29 Aralık 1939’da gerçekleştirdi. Bu arada hava kuvvetlerini yaklaşmakta olan savaş için modernize etmek isteyen Büyük Britanya ve Fransa’dan siparişler alındı. Ancak “Liberator”lar Fransa’nın işgalinden önce hazır olmadığı için bu ülkeye teslim edilemedi ve bu sipariş Britanya’ya kaydırıldı.

Britanya’da hizmete giren ilk “Liberator”lar BOAC tarafından transatlantik yolcu uçağı ve Sahil Komutanlığı tarafından devriye uçağı olarak kullanıldılar. B-24’ler ABD Donanması’nda, Kanada Hava Kuvvetleri’nde ve birçok ülkenin silahlı kuvvetlerinde kullanım imkanı buldular. Avrupa cephesinde Kraliyet Hava Kuvvetleri (RAF) Bombardıman Komutanlığı faaliyetlerini gece bombardımanına yoğunlaştırmıştı; buna karşılık USAAC genelde gündüz operasyonlarını tercih ediyordu.

1942’deki ilk Ploesti saldırısından sonra dört, 1943’deki ikinci Ploesti saldırısından sonra da yedi B-24 Türkiye topraklarına mecburi iniş yaptılar ve enterne edildiler. Altı uçak uçabilir durumda bulundu ve ABD ile varılan anlaşma gereği Eritre depolarında onarılıp Türk Hava Kuvvetleri’ne katıldılar.

B-24 “Liberator” 2. Dünya Savaşı’ndaki bütün müttefik uçaklarından daha fazla sayıda üretilmiştir. Bu miktar 18,000 civarındadır. Rakibi olan B-17 sevilmemekle birlikte daha iyi performansa, daha fazla yük taşıma yeteneğine ve daha uzun menzile sahiptiler. Ancak B-17’ler kadar dayanıklı değildiler ve düşman faaliyetleri karşısında ağır kayıplar verdiler. 1950’lerin Başında USAF envanterinden çıkarılmasına rağmen Hindistan dahil birçok ülkenin hava kuvvetlerine katılma olanağı buldular.