USSAC’ın büyük, çok motorlu bir ağır bombardıman uçağı talebine Boeing B-17 prototipi olan “Model 299” ile cevap verdi. Tasarım masasından uçuş denemelerine 12 aydan kısa bir sürede geçti ve ilk uçuşunu 28 Temmuz 1935’de yaptı. Büyük ölçülerine nedeniyle ilk uçuşa katılanlar tarafından “Flying Fortress” olarak adlandırıldı.

B-17 gövde altından kanatlı, henüz tasarım aşamasında olan XB-15 dev bombardıman uçağının özellikleri ile Model 247 nakliye uçaklarının özelliklerini birleştiren bir uçaktı. B-17 Boeing’in, açık kokpit yerine uçuş güvertesi olan ilk askeri uçağıydı, beş adet 30 kalibre makinalı ve bombalar ile donatılmıştı.

B-17’nin ilk savaş görevi, RAF’ın birkaç B-17’yi yüksek irtifa görevleri için almasıyla başladı. Ancak 2. Dünya Savaşı yoğunlaştıkça bombardıman uçakları ilave silah donanımı ve zırh ihtiyacı duydular.

B-17E seri üretimi yapılmaya başlanan ilk modeldir. 9 makinalı ve 1,800 kg bomba yükü taşıyordu. Bu model ilk prototiplerden birkaç ton daha ağırdı. Aynı zamanda Boeing’in ilk belirgin ve çok büyük kuyruğu olan uçağıydı. Bunun nedeni yüksek irtifada dengeyi ve iyileştirilmiş kontrolu sağlamaktı. Her model daha ağır silah donanımına sahip oluyordu.

Son model olan B-17G burunda çene altına ilave edilmiş çift namlulu bir makinalıya sahipti; savunma için 13 makinalısı vardı.

Pasifik cephesinde Japonlara karşı “dört motorlu avcı” deyimiyle öldürücü bir şöhret kazanmıştı. Uçağın efsaneleşmesinin nedenlerinden biri de çok yara almasına rağmen havada kalabilme yeteneğiydi. Birçok kereler üslerine gövdelerinden büyük parçalar kopmuş olarak dönmüşlerdir.

Boeing fabrikalarında 6,981, ulusal bir işbirliği neticesi Douglas ve Lockheed fabrikalarında da 5,745 adet olmak üzere toplam 12,726 adet üretilmiştir.

In response for the USAAC’s request for a large, multi-engine heavy bomber, the B-17 (Model 299) prototype went from design board to flight test in less than 12 months. The B-17 prototype first flew on July 28, 1935 and it was called the “Flying Fortress” by the attendance due to its enormous size.

The B-17 was a low-wing monoplane that combined aerodynamic features of the XB-15 giant bomber, still in the design stage, and the Model 247 transport. The B-17 was the first Boeing military aircraft with a flight deck instead of an open cockpit and was armed with bombs and five .30-caliber machine guns mounted in clear "blisters."

The first B-17s saw combat in 1941, when the British Royal Air Force took delivery of several B-17s for high-altitude missions. As World War II intensified, the bombers needed additional armament and armor.

The B-17E was the first model to enter mass-production. It carried nine machine guns and a 1,800 kilos bomb load. It was several tons heavier than the prototypes. It was the first Boeing airplane with the distinctive — and enormous — tail for improved control and stability during high-altitude bombing. Each version was more heavily armed.

The final major version, the B-17G, added a chin turret with dual machineguns. They had a defensive armament of 13 guns.

In the Pacific, the planes earned a deadly reputation with the Japanese, who dubbed them "four-engine fighters." The Fortresses were also legendary for their ability to stay in the air after taking brutal poundings. They sometimes limped back to their bases with large chunks of the fuselage shot off.